Invloed van de houding van de ruiter op de verzamelde draf
In de hoge dressuur klassen is het cruciaal om het paard te verzamelen en dit komt voort uit een samen spel tussen ruiter en paard. De ruiter is in staat om de graad van verzameling met activiteit te verhogen door zijn bekken achterwaarts te kantelen en de onderrug te bollen.
Zeven grand prix combinaties werden bestudeerd op een loopband. De paarden werden gereden in een vrije draf met een losse teugel, passage en in drie snelheidsvarianten van verzamelde draf. Markers op het bekken en boven lichaam van de ruiter gaven informatie over diens beweging en positie ten opzichte van het paard. In de vrije draf was het bekken meer naar voren gekanteld en de onderrug holler, daarbij leunde de ruiter meer naar voren. Tijdens actieve verzameling en passage kantelt de ruiter het bekken naar achteren en wordt de onderrug gebold. In passage lijkt de ruiter de zit nog actiever te gebruiken.
Door naar voren te leunen in combinatie met het naar voren gekantelde bekken beperkt te ruiter de invloed op het paard, wat wenselijk is in de vrije draf. Voor de verzameling is een actieve invloed van de ruiter nodig. De halve ophouding is een belangrijke hulp voor de verzameling. Dit wordt o.a. gecreëerd door een diepere zit met meer gewicht op de zitbeenknobbels door het bekken naar voren te kantelen en de onderrug te bollen.
Oordeel van deskundige: Annet Veen
Tot dusver is er nog niet veel onbekend over de invloed van de ruiter op het paard. Dit artikel geeft een wetenschappelijk inzicht op de invloed van de ruiter op het paard. Hoe meer kennis van de effecten van de ruiter op de beweging van het paard er komt, des te beter kunnen we het effect van de hulpen begrijpen en wellicht effectiever ons paard trainen.
> Van: Byström et al., Human Movement Science 41 (2015) 1-8. Alle rechten voorbehouden aan Elsevier B.V.. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Annet Veen.
