Het gebruik van neusriemen in de ruitersport
Het hoofdstel is het hoofdinstrument dat gebruikt wordt om paarden te controleren tijdens competitieve ruitersport disciplines. Het is bevestigd aan een van de meest gevoelige delen van het lichaam van het paard. Door het gebruik van druk probeert de ruiter het paard te controleren, rekenend op hun training en de dwang die teweeggebracht wordt door het hoofdstel. Door de neusriem aan te spannen kunnen ze hun paard beter controleren of tot gehoorzaamheid dwingen. Ondanks dit is er weinig onderzoek gedaan naar het effect hiervan op het welzijn van het paard, wat leidt tot inconsistente richtlijnen omtrent de strakheid van de riemen. Dit artikel probeerde vast te stellen hoe goed de bestaande richtlijnen gevolgd worden tijdens competities.
Strakheid van de neusriem werd gemeten door middel van een “taper gauge”, de positie en breedte werden gemeten met behulp van een huidplooidikte meter. Er werd ook genoteerd welk type neusriem gebruikt werd. Metingen werden gemaakt tijdens wedstrijden bij 750 paarden vanuit verschillende landen en van verschillende leeftijden. De paarden deden mee in dressuur, eventing en jacht wedstrijden van verschillende niveaus.
De mediaan van de strakheid was een halve vinger, 40% haalde nul vingers en maar 19% (!) van alle neusriemen voldeden aan de algemene richtlijn van twee vingers. De strakheid was het hoogste bij eventing klasses en het laagste in de jacht reeksen. De gecombineerde neusriemen werden consistent strakker aangespannen dan de lage neusriem, de kaptoom en de Micklem.
Volg jij de richtlijnen wanneer je je neusriem aanspant? Waarom niet?
Oordeel van deskundige: Charlotte De Bruyne
Deze resultaten onthullen de trend waarbij neusriemen te strak worden aangesnoerd bij wedstrijdpaarden in minstens 3 Europese landen. Wanneer we rekening houden met de waarschijnlijkheid dat er negatieve effecten zijn op het welzijn van onze paarden wanneer de riem te strak zit, lijkt het erop dat er nood is aan strengere richtlijnen omtrent het aanspannen van de neusriem. Desondanks moet er eerst meer data verzameld worden omtrent deze effecten vooraleer er richtlijnen opgesteld kunnen worden.
> Van: Doherty et al., PLoS ONE 12 (2017) . Alle rechten voorbehouden aan © 2017 Doherty et al.. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door charlotte.