Effect van hoofd-halshoudingen op spier activiteit in de nek
De kennis van spieractiviteit in nekspieren is essentieel voor het beoordelen van hoofdhalsposities (HHPs) die gewoonlijk door ruiters worden gebruikt. De vraag wat de invloed van veel gebruikte HHP's is op het lichaam en het welzijn van het paard kan op verschillende manieren worden beantwoord. Deze studie gebruikte elektromyografie (EMG) om de spieractiviteit te meten van drie belangrijke nekspieren in drie verschillende nekposities bij het paard.
In deze studie werden vijf warmbloedpaarden getest, zowel met als zonder ruiter, in alle drie de gangen op beide handen. Met behulp van een hulpteugel werden de paarden gepositioneerd in een vrije, verzamelde en gehyperflecteerde positie. De spieractiviteit van de m. brachiocephalicus, m. splenius en m. trapezius werden gemeten in deze drie verschillende posities.
De resultaten toonden een significant hogere activiteit in de m. brachiocephalicus in de gehyperflecteerde positie in alle gangen, in vergelijking met de andere twee HHP's. In tegenstelling tot de m. brachiocephalicus, vertoonde de m. splenius minder activiteit in de gehyperflecteerde positie. De hoogste activiteit werd geregistreerd tijdens de vrije houding in alle gangen. De m. trapezius was significant minder actief in stap en draf in de hyperflexe positie en vertoonde de hoogste activiteit in de vrije positie. In de galop vertoonde de m. trapezius geen verschil in activiteit tussen de verschillende hoofd-halshoudingen. Bovendien toonden de resultaten geen verschillen tussen bereden en niet-bereden paarden.
De auteurs concludeerden dat training met HHP's voor de loodlijn leidt tot activering van spieren van de bovenlijn (m. splenius, m. trapezius). Paarden trainen in een gehyperflecteerde positie leidt tot activering van de m. brachiocephalicus, een belangrijke spier van de onderlijn. In extreme gevallen kan dit leiden tot spasmen van de m. brachiocephalicus, wat pijn kan veroorzaken en in strijd is met dierenwelzijn.
Oordeel van deskundige: Debby Gudden
Hyperflexie van de nek van het paard wordt momenteel gebruikt als een trainingsmethode door een aantal dressuurruiters op hoog niveau en wordt in toenemende mate gebruikt door eventers en springruiters. Het gebruik van hyperflexie is controversieel omdat het het welzijn van het paard kan beïnvloeden door ongemak te veroorzaken. Bij het trainen van je eigen paard is het belangrijk om regelmatig van hoofd-halshouding te veranderen, vooral wanneer je in een gehyperflecteerde positie traint om verzuring en spasmen van de spieren te voorkomen. Zorg ervoor dat je paard voldoende kan herstellen van zijn training en raadpleeg bij twijfel altijd je instructeur. Training in hyperflexie kan leiden tot ernstige (spier-)schade en blessures, wat in strijd is met dierenwelzijn.
> Van: Kienapfel, J Anim Physiol Anim Nutr 99 (2014) 132-138. Alle rechten voorbehouden aan Blackwell Verlag. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Debby Gudden.
