Effect van huisvesting op de 24-uurs pH van de paardenmaag
Verschillende risicofactoren voor maagzweren zijn beschreven, zoals training, voedingsroutines, stalling, geslacht, temperament en transport. Van huisvesting wordt ook gesteld dat het een risico kan vormen voor de ontwikkeling van maagzweren in de maag van het paard. Daarom was het doel van deze studie om het effect van drie verschillende huisvestingssituaties op de pH van de maag in de proximale en ventrale maag te onderzoeken.
Voor de studie werden in totaal zes paarden, allemaal permanent geïmplanteerd met gastrische canules, in het onderzoek opgenomen. Elk paard werd onderzocht in drie omgevingssituaties gedurende 24 uur, namelijk; gras paddock, alleen op stal of op stal naast een metgezel. De pH in de maag in zowel de proximale als de ventrale maag werd continu gedurende 72 uur gemeten. Paarden bleven tijdens het hele experiment op hun normale dieet.
Resultaten van de studie toonden geen significant proximale of ventrale pH-veranderingen in de maag aan tussen de drie verschillende huisvestingssituaties. Een significante afname in proximale pH-waarde van de maag werd getoond in het interval van 01.00-09.00 uur in vergelijking met het interval tussen 13.00 en 20.00 uur. De proximale pH vertoonde alleen een verschil in het interval tussen 06.00 en 07.00 uur in vergelijking met het interval van 14.00-19.00 uur. De pH van de maag was consistent stabiel gedurende het onderzoek.
De auteurs concludeerden dat de huisvestingssystemen die voor dit onderzoek werden gebruikt geen invloed hadden op de blootstelling aan zuur, zowel in de proximale als in de ventrale maag. Deze bevinding verklaart echter niet het verhoogde risico van de ontwikkeling van maagzweren en rechtvaardigt verder onderzoek.
Heb jij ervaring met maagzweren bij je paard?
Hoe denk jij dat dit het beste voorkomen en genezen kan worden?
Denk jij dat huisvesting van invloed is op de ontwikkeling van maagzweren?
Oordeel van deskundige: Debby Gudden
Maagzweren bij paarden zijn een veelvoorkomend probleem en kunnen worden ondervonden door paarden van alle leeftijden en soorten, vooral als ze hoog geconcentreerde diëten krijgen met beperkte toegang tot ruwvoer. Zweren komen in de maag van het paard voor wanneer de spijsverteringszuren in contact komen met het bovenste deel van de maagwand. Wilde paarden grazen tot zestien uur per dag, waarbij de zuurgraad wordt verminderd door het constant eten van (ruw)voer en door bicarbonaat in het speeksel dat wordt geproduceerd terwijl het paard kauwt. Elke periode zonder opname van voer leidt tot een verhoogde zuurgraad van de maag en verhoogt het risico op maagzweren. Trainingen bestaande uit veel galop- en renwerk verhogen het risico dat het zuur rondspat, met als gevolg beschadigingen van het bovenste deel van de maag. Daarom is het belangrijk om de natuurlijke omgeving te simuleren door zoveel mogelijk vezels aan te bieden, langere perioden zonder ruwvoer te vermijden en waar mogelijk voer met weinig zetmeel te gebruiken.
> Van: Husted et al., Equine Vet. J. 4 (2008) 337-341. Alle rechten voorbehouden aan EVJ Ltd.. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Debby Gudden.
