Biologische indicatoren voor de gezondheid van de bodem
Bodemgezondheid wordt vergeleken met bodemkwaliteit en gedefinieerd als "Het vermogen van een bodem om binnen de grenzen van ecosystemen te functioneren om de biologische productiviteit te handhaven, de kwaliteit van het milieu te handhaven en de gezondheid van planten en dieren te bevorderen" (Doran et al., 1996).
De functie van de bodem is: levensondersteunende processen, d.w.z. verankering van planten en voedingsstoffen, waterretentie en geleidbaarheid, ondersteuning van voedselwebben in de bodem en regulerende functies voor de omgeving. Bijvoorbeeld; nutriëntencyclus, bron van microbiële diversiteit,sanering van verontreinigende stoffen en sekwestratie van zware metalen. Daarom kun je gezondheid van de bodem associëren met biologische diversiteit en stabiliteit. Stress kan de gezondheid beïnvloeden en dit kan ziekten tot gevolg hebben.
Deze studie probeert indicatoren te vinden die de gezondheid van de bodem kunnen bepalen. Daarnaast wordt de relatie tussen ziektesuppressie en bodemgezondheid besproken.
Er wordt gezegd dat "een gezonde bodem een stabiele bodem is". De stabiliteit van een ecosystemen is gerelateerd aan biodiversiteit en veerkracht in reactie op stress. Stresstolerantie betekent dat de bodem buffercapaciteit heeft en het vermogen om te regenereren heeft. Er zijn 3 soorten stressfactoren: fysiek, chemisch en biologisch.
Biodiversiteit verwijst naar een verscheidenheid van groepen zoals bacteriën, schimmels, protozoa, nematoden, regenwormen en geleedpotigen. De onderzoekers suggereren dat indicatoren voor de gezondheid van de bodem kunnen worden gevonden door de reacties van de microbiële gemeenschap in de grond te volgen op de toepassing van verschillende stressfactoren. Ziekteresistentie kan worden gezien als een uiting van de stabiliteit en gezondheid van ecosystemen. Indicatoren voor de gezondheid van de bodem kunnen dus mogelijk ook functioneren als indicatoren voor ziektewerendheid.
Het artikel laat zien dat er parallellen zijn tussen het zoeken naar indicatoren van bodemgezondheid en ziektesuppressie. De resultaten zijn echter erg moeilijk te interpreteren. Daarom suggereren de onderzoekers een meer systematische benadering voor het zoeken naar indicatoren van bodemgezondheid en ziektesuppressie voor een nog betere beoordeling.
> Van: Bruggen et al., Applied Soil Ecology 15 (2000) 13-24. Alle rechten voorbehouden aan Elsevier B.V.. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Marly Coppens.
