Voeding en microbiële aandoeningen bij paarden
Er zijn tegenwoordig veel paarden met spijsverteringsstoornissen. Het lijkt erop dat het voornamelijk sportpaarden betreft die in stallen worden gehouden, met beperkte toegang tot ruwvoer en een hoog energiedicht dieet volgen. Om deze problemen te voorkomen, proberen de onderzoekers de mechanismen in het paardenlichaam te begrijpen.
Daarom hebben ze een experiment met 3 pony's opgezet. Alle 3 waren ze op een weide hooi dieet - 100% hooi. Toen veranderden ze abrupt het dieet voor twee van hen tot 70% hooi en 30% gerst. En de andere pony 50% hooi en 50% gerst.
De keuze voor gerst was vanwege de aanzienlijke hoeveelheid zetmeel daarin. En vanwege de hoeveelheid gerst die plotseling werd gegeven, vermoedden ze dat een deel van het zetmeel de dikke darm zou bereiken.
Gerst werd in twee gelijke hoeveelheden om 08.00 uur en 18.00 uur gegeven. Blinde darm en dikke darm monsters werden verzameld 67 uur en 19 uur voor het voederen van gerst. En 5 uur en 29 uur nadat het dieet was veranderd. Alle monsters werden verzameld 5 uur na de ochtendmaaltijd.
Most studies concentrate on the cecum, this one also on the colon which is the main site where digestive problems occur. Some varriation was found between colon and cecum samples. But a few results did not differ significantly.
The abrupt change lead to a decrease in the molar proportion. But the microbial varriations after feeding barley where not that great. It is possible that the amount of starch in the large intestine was not that large. However a decrease of
[(acetate+butyrate)/propionate] ratio was registered while lactate concentration increased although pH remained fairly
constant through the changing of diet. The colon appeared to be the main site affected by the abrupt incorporation of starch/barley in the diet.
De meeste studies concentreren zich op de blindedarm, deze ook op de dikke darm, de belangrijkste plaats waar problemen met de spijsvertering optreden. Enige variatie werd gevonden tussen de dikke darm- en blindedarmmonsters. Maar een paar resultaten verschilden niet significant.
De abrupte verandering leidt tot een afname van de molaire verhouding. Echter waren de microbiële varriaties na het voeren van gerst niet zo geweldig. Het is mogelijk dat de hoeveelheid zetmeel in de dikke darm niet zo groot was, maar er werd wel een afname van de verhouding [(acetaat + butyraat) / propionaat] geregistreerd terwijl de lactaatconcentratie toenam. Hoewel de pH redelijk constant bleef door het veranderen van het dieet. De dikke darm bleek de belangrijkste plaats te zijn die aangetast werd door de abrupte opname van zetmeel / gerst in het dieet.
Oordeel van deskundige: Jantine Steehouder
Helaas werd het experiment slechts op drie paarden uitgevoerd en maar voor één dag. De langetermijneffecten werden niet onderzocht. Persoonlijk denk ik dat als het lichaam zich dagelijks moet aanpassen aan een grote hoeveelheid zetmeel, de resultaten voor veel paarden heel anders zouden zijn (vooral als ze weinig energie verbruiken).
> Van: A. de Fombelle et al., JEVS 21 (2001) 439-445. Alle rechten voorbehouden aan the Equine Nutrition and Physiology Society. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie.
