• Logo Mono
Geschreven door Isabeau Deckers.
Gepost in Saddlery

Image by: EQSaddleScience

De ruiter zijn rompstabiliteit met en zonder zadelbladen

De huidige zadelontwerpen streven ernaar om het comfort, de veiligheid en de prestaties van ruiter en paard te optimaliseren. Er zijn echter relatief weinig zadels gevalideerd door adequaat wetenschappelijk onderzoek. Het monoflapzadel echter bleek reeds voordelig te zijn vanwege nauwer contact tussen het been van de ruiter en de romp van het paard.. Het 'flapless' zadel gaat nog een stap verder door het weglaten van de twee traditionele zadelbladen, waardoor de benen van de ruiter zich nog dichter rondom het paard bevinden, met enkel een zacht zadelkussen in het dijgebied.

Snelheid en paslengte van elke gang verschilde niet tussen de zadels. Al rijdend zonder zadelbladen, toonde de ruiter echter significant betere stabiliteit in zowel de laterale bewegingen als in de frontale bewegingen en in alle gangen, in vergelijking met het conventionele zadel. Mogelijk verbetert het nauwere contact tussen ruiter en paard de overdracht van proprioceptieve informatie. Bovendien worden de lumbopelvische en heupspieren sterker gefaciliteerd in deze beenpositie, waardoor de translaties en rotaties van het bekken en de romp beter worden geabsorbeerd en gestabiliseerd.

Oordeel van deskundige: Isabeau Deckers

Waarom rijden we met het zadel waarmee we rijden? Waarom hebben we gekozen voor de huidige formatie en welke gevolgen heeft dit? Deze studie levert bewijs voor een belangrijke biomechanische stelling, namelijk hoe nauwer het contact tussen de benen van de ruiter en het paard, hoe beter de stabiliteit van de ruiter. En hoe beter de stabiliteit van de ruiter, hoe minder nadelige krachtinwerkingen op het lichaam van zowel de ruiter als het paard en dus des te beter voor hun fysieke welzijn.

> Van: Clayton et al., PLoS ONE 13(6) (2018) e0196960. Alle rechten voorbehouden aan Clayton et al.. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Isabeau Deckers.

Image by: Clayton et al.