Het effect van ruiterervaring op het paard tijdens de sprong
Springen is een populaire activiteit onder ruiters van alle niveaus. Dit artikel is bedoeld om het effect van de ervaring van de ruiter op de paskinematica van ervaren springpaarden te onderzoeken. Uit eerder onderzoek bleek dat paarden meer consistente bewegingen produceerden met ervaren ruiters.
Een ervaren ruiter en een competente maar minder ervaren ruiter sprongen tien paarden over een sprong van 1.05 meter. Video-analyse van drie proeven per ruiter werden geanalyseerd om de beweging van het paard dat over de sprong ging te beoordelen. Vier aspecten werden geanalyseerd, namelijk de horizontale snelheid van de laatste naderende pas, de paslengte van de laatste naderende pas, de afstand van het leidende achterste been tot de hindernis bij de start en de afstand van de hindernis tot het achterste voorbeen bij de landing .
De resultaten tonen aan dat hoewel de paarden die door de ervaren ruiter werden bereden een iets hogere snelheid en een langere paslengte hadden tijdens de nadering. De afzet en de landing waren beide verder van de hindernis af dan de paarden die door de beginnende ruiter werden bereden. Er werden geen significante verschillen gevonden tussen de ruiters voor een van de gemeten variabelen.
Deze resultaten zouden haaks op de algemene kennis van ruiters en trainers kunnen staan, waarbij de invloed van de ruiter cruciaal is. Dit kan te maken hebben met het trainingsniveau van de paarden, het feit dat sommige paarden submaximaal springen omdat de sprong niet erg hoog was, en dat slechts één ruiter testen niet voldoende is.
Oordeel van onze deskundige: Els Smet
Omdat de resultaten verschillen en tegenstrijdig zijn met die van ruiters en trainers, is er meer onderzoek nodig om het effect van ervarenheid van de ruiter op springpaarden te meten.
> Van: Powers et al., ECEP 2 (2005) 263-267. Alle rechten voorbehouden aan Research Gate. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie.
