Dominantie en leiderschap tussen het paard en de mens
Paarden hebben veel voordelen bij het leven in een kudde, waarbij één paard de dominante positie inneemt. Dominantiehiërarchieën bij paarden beïnvloeden de prioritaire toegang tot beperkte middelen, wat resulteert in voorspelbare wedstrijdresultaten die agressie in de kudde kunnen minimaliseren en daardoor blessures kunnen verminderen. Dit artikel onderzoekt hoe de dominantiehiërarchieën in kuddes zich vertalen naar paard en eigenaar.
De dominantie theorie kan de interacties tussen paarden en mensen beïnvloeden en de mensen in gevaarlijke situaties plaatsen, zoals wanneer een groep paarden in de paddock wordt gevoerd. Conventionele oefeningen zoals free lunging worden gebruikt om de eigenaar te helpen de dominante rol te krijgen, maar dit wordt meer bereikt door het gewenste gedrag te versterken dan echt de leider te zijn. Verder wordt aangenomen dat dit contextspecifiek is en niet noodzakelijk een effect heeft wanneer het in een grotere groep is. In het voorbeeld van het voeren in de groep vertrekt de handler vaak na het voeren, waardoor de beperkte middelen (het voedsel) voor de paarden overblijven. Het paard kan hiermee denken dat de eigenaar minder dominant is.
Concluderend is het onwaarschijnlijk dat de sociale status en interacties tussen paarden zich rechtstreeks kan vertalen in paard-mensinteracties en dat de interactie tussen de paarden en de eigenaar meer wordt beïnvloed door conditionering
Oordeel van onze deskundige: Els Smet
Het lijkt dat hoe dat paarden reageren op trainingen en met mensen omgaan een gevolg is van conditioneren, waarbij correcte antwoorden consequent worden beloond in plaats van direct gevolg van het feit dat de eigenaar een hogere sociale status bereikt en de leider wordt.
> Van: Hartmann et al., Journal of Equine Veterinary Science 52 (2017) 1-9. Alle rechten voorbehouden aan Elsevier. Klik hier voor de online samenvatting van de publicatie.
