Patronen van verwonding van bereden- en niet bereden ruiters

Ruiterblessures en daaropvolgende ziekenhuisopnames komen vaak voor, met 18,7 gewonden per 100 000 paard-gerelateerde interacties. Deze studie heeft als doel de patronen van verwonding te onderzoeken in bereden- en niet-bereden ruiters.

Restrospectieve gegevens werden verkregen van een Level 1 traumacentrum in een gebied met een dichte paard-mens interactie dichtheid in Amerika. De studie had 284 deelnemers, waarbij 208 deelnemers gewond raakten tijdens het rijden en 76 onbereden. 

Bereden verwondingen kwamen het meest voor als gevolg van vallen. Verwondingen aan het been (144 gevallen) en borst (82 gevallen) kwamen het meest voor. In tegenstelling tot blessures bij ruiters, kwamen schoppen en pletten het meest voor bij onbereden ruiters, wat resulteerde in verwondingen aan het gezicht (38 gevallen) en buik (30 gevallen). Hoofdtrauma werd vaak gezien in beide groepen (75 gevallen in de bereden groep en 26 gevallen in de niet-bereden groep), maar het gebruik van een helm werd alleen bevestigd in 12 gevallen (6%). Drie sterfgevallen werden geregistreerd, waarvan 2 te wijten waren aan ernstig hoofdletsel na een schop.

Deze studie naar verwondingen bij bereden en niet-bereden ruiters vertoont verschillende patronen van letsel, zowel in oorzaak als locatie van letsel. De studie adviseert verdere maatregelen om de veiligheid van interacties tussen paard en ruiter te verbeteren, en bepleit dat verbeteringen in helmen en het gebruik daarvan kunnen resulteren in een absolute risicovermindering van 40% in hoofdletsel.