Het effect van trainingshulpmiddelen op de longissimus dorsi
Problemen in de thoracolumbale (borst-lenden) wervelkolom van het paard worden vaak veroorzaakt door de stabiliserende spieren, vaak met betrekking tot de longissimus dorsi. Veel mensen rapporteren positieve resultaten over rugklachten met het gebruik van hulpteugels, maar dit is nooit onderzocht. Daarom is dit artikel bedoeld om het effect van deze hulpmiddelen (met name de bijzetteugels en pessoa) op de activiteit van de longissimus dorsi te onderzoeken.
Negen paarden werden gelongeerd in stap en draf onder vier verschilende omstandigheden: zonder hulpmiddelen, met bijzetteugels, met volledige pessoa, met het achterste deel van de pessoa. EMG-gegevens werden voor de longissimus dorsi op het niveau van T16 vastgelegd bij elke stap tijdens het longeren. EMG is de afkorting van elektromyografie. EMG is een techniek waarmee de elektrische activiteit die geproduceerd wordt door skelet spieren gemeten.
De verrassende resultaten die werden gevonden, waren dat het gebruik van trainingshulpmiddelen de activiteit in de longissimus dorsi niet significant verhoogde. Tijdens de stap was de EMG-intensiteit het hoogst voor de controleconditie en in draf was de EMG-intensiteit het hoogste voor de controle groep en de halve pessoa. Er werd echter een significant hoger activiteitsniveau gevonden in de longissimus dorsi aan de binnenkant van de cirkel in vergelijking met de buitenste spier tijdens het longeren in een cirkel. Daarom wordt geconcludeerd dat het gebruik van trainingshulpmiddelen niet noodzakelijkerwijs het gebruik van de longissimus dorsi vergroot.
Oordeel van deskundige: Els Smet
De gevonden resultaten zijn in tegenspraak met de hypothese dat het gebruik van hulpmiddelen de activiteit van de longissimus dorsi verhoogt. Een verklaring hiervoor kan zijn dat de paslengte is veranderd door het gebruik van de hulpteugels, waardoor de activiteit in de longissimus dorsi wordt geminimaliseerd. Het is echter mogelijk dat het gebruik van hulpteugels een effect heeft op de diepere rugspieren, zoals de multifidus.
> Van: Cottriall et al., Comparative exercise physiology 5 (2008) 111-114. Alle rechten voorbehouden aan Research Gate. Bekijk hier de online samenvatting van de publicatie. Vertaling door Marly Coppens.
