Vroege mobilisatie na blessure bij revalidatie paarden
Deze studie presenteert informatie over de voordelen van vroege mobilisatie bij mensen en impliceert dat dit gegeneraliseerd zou kunnen worden naar paarden revalidatie.
De voordelen van vroege mobilisatie bij blessures en postoperatieve genezing, vergeleken met immobilisatie. Mobilisatie zal:
- Bloed- en lymfe stroom laten toenemen
- Spanning produceren om weefsel herstel te stimuleren
- Spanning produceren om weefselrichting te bevorderen
- De mate van bindweefsel fibrose limiteren
- Behouden van coördinatie, door neuromusculaire activatie
- Behouden van bewegingsuitslag om gewrichtsfibrose te voorkomen of verminderen
- Behouden van proprioceptieve functies, indien een variëteit van stimuli gebruikt wordt
- Zorgen voor een sneller herstel en terugkeer naar volledige activeit
Hoewel in sommige gevallen immobilisatie noodzakelijk is, bijvoorbeeld bij wonden, breuken en ernstige ruptueren. Tijdens zenuw regeneratie zou vroege mobilisatie revascularisatie kunnen vertragen en litteken weefsel kunnen creëren. Echter spier-, pees- en ligamentair weesel vereist passende belasting tijdens genezing om kracht en functie te behouden.
Bij graad 1 en 2 rupturen kunnen mobiliserende oefeningen beginnen tussen 1 en 3 dagen, nadat de ontstekingsfase voorbij is. Bij graad 3 rupturen zou actieve mobilisatie na 3 weken moeten starten, echter kan passieve mobilisatie beginnen binnen 3 dagen na de blessure.
In het algemeen is bij ernstige blessure stabilisatie de eerste prioriteit, dit wordt bereikt door spier versterking. Echter als de krachtfase te lang duurt kan de flexibiliteit worden gehinderd. Flexibiliteit oefeningen worden het vaakst vergeten tijdens revalidatie. Gecontroleerd stretchen kan collageen synthese doen toenemen en vezelrichting verbeteren, dit lijdt tot verbeterde kracht.
> From: Schils et al., AAEP PROCEEDINGS 56 (2017) 374 - 380. All rights reserved to 2010 AAEP. Click here for the online summary.
